Wide open spaces
‘There’s nothing quite like the freedom of the long open road. Never-ending back roads, wide meandering country tracks and beautiful bends through some of Scotland’s finest coastal scenery are just a few things you can expect along the North Coast 500. Strap yourself in for the road trip of a lifetime.’
Met deze quote in gedachten stap ik in februari 2020 met Teun, Tessel en mijn broer Roel in een huur-4WD richting in het uiterste Noorden van Schotland, klaar voor de ‘wide open spaces’. En klaar voor de kou! De weersvoorspellingen zijn grimmig; bakken met regen, sneeuw en veel wind. De route ligt vast en de B&B’s zijn geboekt. Of we het hele rondje kunnen gaan rijden is minder duidelijk. Als er te veel sneeuw valt gaan de wegen in deze contreien soms dagenlang dicht en veel alternatieve routes zijn er dan niet. Dan zit er vaak niks anders op dan geduldig te wachten tot de weg weer open gaat.
Is het aan te raden, Noord-Schotland midden in de winter? Daar kunnen we volmondig ‘ja’ op antwoorden. Het is woest, nat, koud, bewolkt, zonnig, eenzaam en guur. We zien alle vier seizoenen langskomen, en dat vaak in 1 uur tijd. We hebben onze winterkleding, mutsen en handschoenen elke dag nodig, vooral vanwege de ijskoude wind. Maar boven alles is het geweldig, prachtig en spectaculair. Vrijwel elke dag zeilen indrukwekkende wolkenpartijen voorbij, ware luchtkastelen. Het is eigenlijk verrassend goed weer. Het is wisselvallig, maar we zien de zon echt wel regelmatig voorbij komen.
Het natuurgeweld is overweldigend mooi, vooral het stuk tussen Thurso en Ullapool. We zijn blij met onze stoere 4WD, maar we hadden het ook zonder de vierwielaandrijving prima kunnen redden. We rijden flinke stukken door de sneeuw en hier en daar zijn er wat kleine overstromingen, maar over het algemeen zijn de wegen prima begaanbaar. Snel rijdt het niet, ongeveer een kwart van de route is smalle ‘single track roads’ met uitwijkhavens. Maar het is ook helemaal niet de bedoeling om hier snel te rijden, dan mis je al het moois! Onderweg is natuurlijk niet zoveel open als tijdens het hoogseizoen, maar de Schotten laten precies genoeg open om lekker te kunnen eten en je even in een bar op te kunnen warmen. Onderweg pakken we een flink aantal Whiskeystokerijen mee. Een eis van oom Roel, die maar al te blij is met zijn designated driver. Bij de Pulteney Distillery krijgt hij van een zeer charmante dame een dusdanig leuke privérondleiding, dat we moeite hebben om hem weer mee te krijgen.
We rijden vanaf Edinburgh ruim 1600 kilometer, in een rondje tegen de klok in. Via Inverness rijden we naar John o’ Groats, Duncansby Head, Dunnet Head en Thurso. Vervolgens door via Tongue naar Durness en het duingebied bij Balnakeil Beach. Daarna via de westkust omlaag naar Lochinver via Drumbeg, Stoer Lighthouse en Achmelvig Beach. Het gebied rond Ullapool en de Applecross pass hadden we in 2016 al bezocht, dus dat hebben we overgeslagen. Het laatste stuk gaat via de highlands vol met sneeuw terug naar Edinburgh. Prachtig!
Ellen